Ο παππούς ο Χρόνος στέλνει δώρα στους μήνες, τα εγγονάκια του, και παραγγέλνει να τα μοιραστούν δίκαια μεταξύ
τους. Ο Μάρτης όμως κρατάει πολλά για τον εαυτό του και δεν αφήνει τίποτα σχεδόν στα αδέρφια του. Ο Απρίλης και ο
Μάης θυμώνουν με την εγωιστική του συμπεριφορά. Σιγά σιγά όλοι οι μήνες τον αποφεύγουν. Στην αρχή ο Μάρτης δε
νοιάζεται για τη μοναξιά. Όσο όμως περνάει ο καιρός, στενοχωριέται που δεν έχει παρέα και κάθε τόσο μπήγει τα κλάματα. Τι άλλαξε όμως ξαφνικά και τα ποτάμια δάκρυα λύπης γίναν στα μαγουλάκια του δάκρυα χαράς;
