Ζήσαμε και ζούμε με κόστος βαρύ μια μεταμοντέρνα Αριστερά των αμετροεπών λόγων, της επικοινωνιακής σπέκουλας και των ηθελημένων ψευδαισθήσεων. Τί απομένει όμως από όλη αυτή την περίτεχνη κατασκευή μιας μετα-πολιτικής; Αποξένωση και οργή. Ή, μάλλον, οργή και πικρία. Ή, όχι. Πικρία και βαθιά απογοήτευση. Και επιπλέον ένα αίσθημα ντροπής για όσα ονειρεύτηκε ή διεκδίκησε η γενιά μου, όλα αυτά τα χρόνια, και κατέληξαν σε αυτή την οικτρήν αποτυχία. Αποτυχία και διάψευση τόσο λόγων όσο και έργων. Μια τεράστια φούσκα ιδεοληψιών, ψευδαισθήσεων και αφόρητου λαϊκισμού που εξερράγη με πάταγο, αποκαλύπτοντας αυτό που αρνούμασταν να παραδεχτούμε. Ότι δηλαδή ο βασιλιάς ήταν αξιοθρήνητα γυμνός και θλιβερά απαράσκευος.
Στο βιβλίο αυτό συγκεντρώνω μια σειρά πολιτικών κειμένων που έγραψα εν είδει ημερολογίου τα τρία τελευταία χρόνια. Από την εποχή που διατηρούσα έμμεσο και άμεσο διάλογο με τον πρωθυπουργό έως τις μετέπειτα δριμείες κριτικές μου στις οποίες τον κατηγορώ ευθέως για ιδιοτέλεια και ανικανότητα. Η κατάθεση της αλήθειας χωρίς συγκαλύψεις ή συμψηφισμούς αλλά και η απροκατάληπτη, δηλαδή χωρίς κομματικές παρωπίδες, ερμηνεία των γεγονότων που μας οδήγησαν ως εδώ, είναι υποχρέωση ημών των πολιτών προς τη χειμαζόμενη δημοκρατία μας. Είναι συγχρόνως κι ο μόνος δρόμος για την υπέρβαση όλων των αδιεξόδων. Για το ξεπέρασμα και της κρίσης και της παρακμής.
Ο Μάνος Στεφανίδης γεννήθηκε στο Πειραιά το 1954. Σπούδασε αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μετεκπαιδεύτηκε στο Kunstmuseum του Dusseldorf και στο Smithsonian Institution της Washington DC. Είναι διδάκτορας του ΑΠθ. Επί 25 χρόνια ήταν επιμελητής της Εθνικής Πινακοθήκης. Το 2004 εξελέγη λέκτορας του Πανεπιστήμιου Αθηνών και το 2005 μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Το 2006 εξελέγη επ. καθηγητής στο ΑΠΘ αλλά δεν απεδέχθη τη θέση. Σήμερα διδάσκει Ιστορία της Τέχνης στην Φιλοσοφική Αθηνών, τμήμα θεατρικών Σπουδών.
Το 1990 ήταν ο κομισάριος της Ελλάδας στη Biennale Βενετίας. Από το 1985 είναι μέλος της Α.I.C.Α.. Οργάνωσε και διηύθυνε το παράρτημα της Εθνικής Πινακοθήκης στη Κέρκυρα (1990-1995) και το ιδιωτικό μουσείο Φρυσίρα (2000-2002). Έχει διδάξει σε μεταπτυχιακά σεμινάρια του Καποδιστριακού και Ιονίου Πανεπιστήμιου, του Παντείου και της ΑΣΚΤ καθώς και στη σχολή ξεναγών και τον ΑΚΤΟ. Γράφει χρόνια κριτικές τέχνης και επιφυλλίδες στην "Καθημερινή", το "Βήμα", το "Έθνος", την "Ελευθεροτυπία", τον "Ελεύθερο Τύπο" και το περιοδικό Αντί. Συνεργάζεται με τα λογοτεχνικό περιοδικό "Το Δέντρο", "Η Λέξη", "Ρεύματα", "Μανδραγόρας", "(δε)κατα". Έχει παρουσιάσει πολλές τηλεοπτικές εκπομπές στη κρατική τηλεόραση, στον ΑΝΤ1 και το SevenX, ραδιοφωνικές εκπομπές στο Τρίτο Πρόγραμμα και στο Κόκκινο 105,5. Έχει διοργανώσει σεμινάρια τέχνης στην Αρχαιολογική Εταιρεία, στην Ελληνοαμερικανική Ένωση και στη Booze Cooperativa.
