Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια εναλλακτική πρόταση για την εκπαιδευτική διαδικασία που επικεντρώνεται στο χώρο του σχεδιασμού των αναλυτικών προγραμμάτων και της διδασκαλίας. Η πρόταση αυτή είναι πολύ "γενναία", με την έννοια ότι όχι μόνο πηγαίνει ενάντια στην παραδοσιακή άποψη για την εκπαίδευση των παιδιών στα σχολεία, αλλά ότι συνδυάζει το "περιεχόμενο της σκέψης" με τις "διαδικασίες σκέψης".
Η εκπαίδευση, με την έμφαση που έχει δοθεί στην αποκαλούμενη λογικο-μαθηματική σκέψη, αν όχι αγνόησε, παραμέλησε το άλλο είδος σκέψης, δηλαδή το αφηγηματικό. Με βάση το μοντέλο του Egan, ο αφηγηματικός τρόπος σκέψης αποκτά σημαντική θέση στο αναλυτικό πρόγραμμα και τη διδασκαλία. Έτσι η ανάπτυξη των διαφόρων ειδών της κατανόησης μέσα από τη χρήση των συγκεκριμένων νοητικών εργαλείων μπορεί να βοηθήσει τους μαθητές και να κατανοήσουν έννοιες προερχόμενες από τα διάφορα γνωστικά αντικείμενα αλλά και να αναπτύξουν κριτική σκέψη. [...]
