Η μελέτη προσπαθεί να φωτίσει το γλωσσικό φαινόμενο της ad hoc (περικειμενικής) λεξιπλασίας, της οποίας μία (σημαντική) πλευρά αποτελούν οι ποιητικοί νεολογισμοί. Αναλύεται το πρόβλημα της διάκρισης μεταξύ κωδικοποιημένων λέξεων και ad hoc (περικειμενικών) νεολογισμών , και ακολουθεί η λειτουργική ανάλυσή τους σε διάδραση με το κείμενο του Ελύτη. Η εργασία παρουσιάζει ενδιαφέρον τόσο για γλωσσολόγους αφού καταπιάνεται με τα όρια της γλωσσικής δημιουργίας, όσο και για φιλόλογους αφού προτείνει μία επιπλέον προσέγγιση του λογοτεχνικού κειμένου.
