Τα δοκίμια αυτού του βιβλίου επιχειρούν, μέσα απ' τον σταλινικό ζόφο, που σφράγισε τον 20ό αιώνα, να καταδείξουν τον κυριαρχικό ρόλο της εξουσίας, στο ολοκληρωτικό σύστημα και την μετατροπή της ιδεολογίας σε απολογητική.
Η "επιτυχία" του σταλινισμού συνίστατο και στη σύνδεση των μεσσιανικών φαντασιώσεων με τα πραγματικά κοινωνικά προβλήματα. Η ιδιαιτερότητά του και το φωτοστέφανό του βρίσκεται στην υπόσχεση του τελικού στόχου, με την απελευθέρωση απ' την ταξική κοινωνία και την κατάργηση της προϊστορίας.
Όμως, ακριβώς ο θανάσιμος εναγκαλισμός του σταλινισμού, με τον τελικό στόχο, ακύρωσε την όποια προσπάθεια για κοινωνική απελευθέρωση στις κοινωνίες της Δύσης, αφού την ταύτισε με τη βία και την επιβολή τυραννίας.
Ο φανατισμός και η βεβαιότητα, για τον τελικό στόχο, που μετατράπηκε σε θρησκευτική πίστη, δεν επέτρεπαν τη λειτουργία θεσμών αφού μοναδική εξουσία ήταν το κόμμα και ο ηγέτης του.
Η ανάλυση του σταλινισμού είναι αιώνια επίκαιρη αφού αφορά την προβληματική της εξουσίας χωρίς τη μελέτη της οποίας δεν μπορούμε να προσεγγίσουμε την ουσία του ολοκληρωτισμού στις διάφορες μορφές του.
Εκατομμύρια πιστοί του υπήρξαν θύματά του, ενώ ο κυνισμός και ο αμοραλισμός, στη σκιά της απόλυτης εξουσίας, επέτρεπαν την επιβίωση του υπηκόου. Η θριαμβευτική πορεία του σταλινισμού εκφράζει την πετυχημένη χειραγώγηση των μαζών που διψούν και απαιτούν την προσωπολατρία.
Στο βιβλίο θα παρακολουθήσουμε την δύναμη της σκέψης του Κολακόφσκι, την διορατικότητα του Μίλος αλλά και την αδυναμία των δυτικών μαρξιστών να τους κατανοήσουν, την ιδιαιτερότητα του Τζίλας, την διεισδυτικότητα του Ράσελ, την επιμονή του Σουβάριν, την αθωότητα του Λόντον και του Τσιμπούλσκι και δεκάδων άλλων, αλλά και τον κυνισμό του Μολότοφ, του Καλίνιν, του Κουουσίνεν κλπ.
Όταν ο αναγνώστης διασχίσει αυτό το εφιαλτικό τοπίο της τραγωδίας θα φτάσει στη φάρσα της μεταμοντέρνας... σκέψης με τις εξυπνάδες του Ζίζεκ και τους αθώους χειροκροτητές του να απολαμβάνουν δωρεάν την... επανάσταση!
Ο Λεωνίδας Χατζηπροδρομίδης έζησε στο Βελιγράδι απ' το 1975 ως το 1989 όπου αποφοίτησε απ' τη φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου και υπήρξε ανταποκριτής των εφημερίδων "Αυγή" και "Ελευθεροτυπία" ενώ συνεργάστηκε με διεθνή πρακτορεία ειδήσεων.
Έγραψε τα βιβλία: "Γιουγκοσλαβία- η έκρηξη του εθνικισμού" 1η έκδ.1991, 2η 1996, εκδ. Παρασκήνιο. "Η δολοφονία της Γιουγκοσλαβίας" 1999,εκδ. Παρατηρητής. Επιμελήθηκε των βιβλίων "Η επιβολή της βαρβαρότητας στη Γιουγκοσλαβία" 1998 και "Μιλόσεβιτς ένας επιτάφιος" 2001, εκδ. Παρατηρητής.
Μετέφρασε μεταξύ των άλλων Μέσα Σελίμοβιτς "Ο Δερβίσης και ο Θάνατος", Λάν-τισλαβ Μνιάτσκο "Η γεύση της εξουσίας", Κάρελ Κόσικ "Η διαλεκτική του συγκεκριμένου" και "Η διαλεκτική της κρίσης" Νεμπόϊσα Πόποβ "Ο σερβικός λαϊκισμός", Μπρ. Στσεπάνοβιτς "Στόμα γεμάτο χώμα", "Ο θάνατος του κυρίου Γκόλουζα", "Η απολύτρωση". Ντρ. Μιχαϊλοβιτς "Όταν άνθιζαν τα κολοκύθια", Μίλοραντ Πάβιτς "Το λεξικό των Χαζάρων". Τα τελευταία χρόνια συνεργάζεται με το "Athens Review of books" .
