Αν δεν έχεις γράψει έναν στίχο για τον έρωτα, δεν μπορείς να λέγεσαι άνθρωπος.
Στις σελίδες αυτές υπάρχουν στίχοι για τους τρόπους που ραγίζουμε τις ζωές μας, για τα κομμάτια που επιμένουμε να κρατάμε ενωμένα ενώ δεν κολλάνε ξανά και για το παράδοξο που έχει ο χρόνος να μας καθησυχάζει φθείροντας τις βεβαιότητές μας. Για τις καινούριες ιστορίες που φτιάχνουμε ερήμην μας.
Γιατί οι άνθρωποι εγκαταλείπουν όπως αγαπούν
Ήσυχα
Ξαφνικά
Αργοπορημένα
Μαζί ή χώρια μένουνε μονάχοι
