Όσοι με γνώριζαν από παλιά, δε μ' αναγνωρίζουν πια. Άγνωστος είμαι και για όσους με γνωρίζουν για πρώτη φορά τώρα, αφού το παρελθόν μου είναι άγνωστο σ' αυτούς. Παραμένω, λοιπόν, άγνωστος για πολλούς κι αν θέλεις είμαι κύριος Χ. Με βολεύει να κρύβομαι πίσω από την ανωνυμία λαμπερά, που ακόμα με τυφλώνουν και δε μ'αρεσει να τα αντικρίζω ούτε στις αναμνήσεις μου, και ήταν τόσο επώδυνα που ακόμα με πληγώνουν και θέλω να τα ξεχάσω. Τώρα, που επανήλθα στην κανονική ζωή με τη βοήθεια των φίλων μου και τη φροντίδα της νέας γυναίκας μου, με ενδιαφέρει μόνο το μέλλον, και μάλιστα το μέλλον του αγαπητού μου γιου Αλέξανδρου. Αυτά σκεπτόταν ο Ντίνος, όταν ένα απόγευμα, ύστερα από την αναχώρηση του γιου του για το εξωτερικό, καθόταν στο μικρό μπαλκονάκι του διαμερίσματος της γυναίκας του και ρέμβαζε απολαμβάνοντας τον καφέ του. Εκείνο το απόγευμα είχε τη διάθεση να φιλοσοφήσει και είχε θέσει στον εαυτό του την ερώτηση: Ποιος ήμουν τέλος πάντων;
Ο Γεώργιος Αθ. Δαλαμάγκας γεννήθηκε στο Πολύχρονο της Χαλκιδικής το 1939.
Μετά την αποφοίτησή του από το Γυμνάσιο Κασσάνδρας φοίτησε στη Στρατιωτική Ιατρική Σχολή της Θεσσαλονίκης. Έχει ειδικεύθεί στις αναίμακτες μεθόδους της καρδιολογία στην Αμερική και έχει δημοσιεύσει σε ιατρικά περιοδικά άρθρα σχετικά με την ειδικότητά του.
Από το 1998 ασχολείται με τη λογοτεχνία. Τότε εκδόθηκε το πρώτο του διήγημα "Η Επιστροφή" (εκδ. Κώδικας) και ακολούθησαν το 2003 η "Απροσδόκητη ομολογία" (εκδ. Ερωδιός), το 2006 η "Κατεδάφιση" (εκδ. Μαλλιάρης-Παιδεία), το 2009 "Και πέρα απ' τη μαύρη γραμμή" (University Studio Press) και το 2011 "Η πατρίδα μου η Κασσάνδρα".
