Η ιστορία μοιάζει με κινηματογραφικό πολιτικό θρίλερ, που θα μπορούσε να κρατήσει τον θεατή σε αγωνία, μέχρι τους τίτλους τέλους. Άγρια χτυπήματα σε μια φτωχική πόρτα, μια μέρα που βρέχει. Στη Θεσσαλονίκη των παρακρατικών, μόλις δύο χρόνια μετά τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη, στα μέσα της ταραγμένης δεκαετίας του '60 στην Ελλάδα. Μια ομάδα από ασφαλίτες μπαίνουν στο σπίτι, τυλίγουν με μια κουβέρτα και απάγουν τον νεαρό σπουδαστή που τους ανοίγει, χωρίς να υποψιάζεται τι πρόκειται να του συμβεί.
Έχει φυσικά, ως συνδικαλιστής της σχολής του, νταλαβέρια με την Ασφάλεια της Θεσσαλονίκης - αλλά μέχρι εκεί. Σε λίγο όμως θα μάθει ότι είναι κατηγορούμενος στην κομμουνιστική τάχα συνωμοσία που συγκλονίζει τη χώρα, όπου μια ομάδα αδίστακτων κομμουνιστών έχει ακινητοποιήσει τα τανκς μιας στρατιωτικής μονάδας στον Έβρο, ρίχνοντας ζάχαρη στις μηχανές τους για να υπονομεύσει την αμυντική ικανότητα της χώρας...
(από τον Πρόλογο του Στέλιου Κούλογλου])
