Το γλαφυρό αφηγηματικό ύφος του πονήματος μετουσιώνει το μελετητή σε ταξιδευτή με τις ποιητικές εκφράσεις της διαδρομής που άλλοτε ηχούν όπως στη φράση: "Άμον βοερόν ποτάμ’ σκίζ’ και πάει", άλλοτε ρέουν σαν το νερό, στη φράση: "Εποταμίεν ας σα δάκρα" και άλλοτε προβάλλουν τη λεβεντιά όπως: "Ψηλέσσα γαρή άμον ραχοκέφαλον". Οι Πόντιοι και όσοι ενδιαφέρονται να μελετήσουν τα κείμενα της ποντιακής διαλέκτου θα απολαύσουν τη μαγεία της θυγατρικής τής ελληνικής γλώσσας, για την οποία, μεταξύ άλλων, ο Βολταίρος σημείωσε: "Είθε η ελληνική γλώσσα να γίνει κοινή όλων των λαών".
