Όταν κάθονταν και οι πέντε στις πολυθρόνες της αυλής και το μυαλό χαλάρωνε τις αντιστάσεις του, ήθελαν να μοιραστούν και αυτά που κρατούσαν κλειδωμένα, προφυλαγμένα από αδιάκριτα μάτια και αυτιά. Τις χώριζαν πολλά, αλλά τις ένωνε η φιλία. Τουλάχιστον στο παρελθόν και στο παρόν. Στο μέλλον; Ποιος μπορεί να πει πόσο σίγουρο είναι το μέλλον; Εξάλλου, όπως έλεγε κάποιος που ήξερε, "οι άντρες πρέπει να έχουν παρελθόν και οι γυναίκες παρόν. Το μέλλον είναι και για τους δύο αβέβαιο".
Η Ευτυχία, η Μαρίζα, η Βίκη, η Φωτεινή και η Χαρά: πέντε γυναίκες που ερωτεύονται, χαίρονται, πληγώνονται, χτίζουν μαζί και χώρια τα όνειρά τους. Τα γνωρίζει όμως όλα η καθεμιά για την άλλη; Θα ξεγυμνωθεί ο εαυτός τους, όταν ο πόνος εμποδίσει τις αναμνήσεις; Είναι ο χρόνος ο καλύτερος γιατρός; Και αν είναι έτσι, γιατί όταν η θύμηση ξαναζωντανεύει λόγια, ψέματα και πάθη, αυτός ο γιατρός απουσιάζει;
