Ελλάδα: Μέσα σχεδόν του εικοστού αιώνα. Η γενιά του Πολέμου, της Κατοχής και του Εμφύλιου βιώνει το απόλυτο δράμα.
Δεύτερο μισό του αιώνα και η συνέχεια πάλι δύσκολη, καθώς η επόμενη γενιά που παίρνει τη σκυτάλη στα μισά, βγαίνει λαβωμένη από μια μακρόχρονη και πολύπλευρη υπανάπτυξη, αλλά και σκιαγμένη απ' τη δικτατορία που ακολούθησε από κοντά τον Εμφύλιο.
Μεταπολίτευση! Ελπίδες για κάθαρση και δικαίωση σε όλα τα επίπεδα. Κι όμως, νέες πληγές μας έρχονται απ' την Κύπρο, νέα προβλήματα συσσωρεύονται στην κοινωνία. Παρ' όλα αυτά, η χώρα κατορθώνει και μπαίνει στην ευρωπαϊκή οικογένεια... για να κολυμπήσει στα βαθιά!
Πλησιάζει, και επιτέλους ανατέλλει, ο εικοστός πρώτος αιώνας. Η Ελλάδα, με τις δυο αυτές γενιές να συνυπάρχουν οριακά, φτάνει θριαμβευτικά και στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας!
Να 'μαστε λοιπόν εδώ! Από τη γενιά του εμείς... στη γενιά του εγώ. Οι δυο γενιές βιώνουν στο μακρύ διάβα τους αναμφίβολα διαφορετικές, ίσως και αντιφατικές εμπειρίες. Αντλούν όμως διαχρονικά και κατά περίπτωση τα χρήσιμα διδάγματα που βγαίνουν απ' τις πολλές, διαδοχικές, σκληρές περιπέτειες της φυλής... Ή ίσως πάλι όχι;
Ο Σπύρος Λαμπρίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στα τέλη της δεκαετίας του '50.
Τον τράβηξε γρήγορα η "μυθική", - τουλάχιστον στα μάτια ενός εφήβου του εβδομήντα - ζωή του διπλωμάτη.
Μέσα από το Υπουργείο Εξωτερικών ρίχτηκε σε μια σειρά από, αν όχι "μυθικές", σίγουρα μυθιστορηματικές περιπέτειες: Ισραήλ, Σκόπια, Βρυξέλλες, και Γενεύη, Ε.Ε. και ΝΑΤΟ, δύο πολεμικές αναμετρήσεις και ατελείωτες σκληρές διαπραγματεύσεις, ακόμα και η ενεργός συμμετοχή του στην οργάνωση της Ολυμπιάδας της Αθήνας, αποτέλεσαν κομβικά σημεία μιας ταραχώδους πορείας στον χρόνο. Οι εμπειρίες του τον ώθησαν να ασχοληθεί με τη συγγραφή ιστορικών μυθιστορημάτων.
Μη Διαθέσιμο
