"Από χρόνια ήθελα να γράψω την ιστορία μου. Ήθελα να γράψω για το ξεκίνημά μου, για τις πίκρες και τις χαρές μου, για τα μικρά ή τα μεγάλα που κατόρθωσα να κάνω, για όλα όσα πέτυχα. Σκεφτόμουνα παράλληλα αν θα είχε κάποια αξία το εγχείρημα αυτό. Αν θα ενδιέφερε η περιγραφή της ζωής μου τους άλλους. Αν είχε σημασία για την όποια υστεροφημία μου. Σιγά - σιγά, και με την παρότρυνση των παιδιών μου, άρχισα να γράφω.
Διαπίστωσα γρήγορα πως η ταινία γυρνούσε ευχάριστα. Αβίαστα έρχονταν στη σκέψη μου όλα όσα έζησα. Από τα παιδικά χρόνια, την εφηβεία, την ώριμη ηλικία. Από το δημοτικό σχολείο, το γυμνάσιο, το πανεπιστήμιο. Από την Ιατρική και την ενασχόλησή μου με τα κοινά. Από τη δημιουργία της οικογένειάς μου, την πορεία των παιδιών μου.
Ανέτρεξα σε παλιές φωτογραφίες, σε αποκόμματα εφημερίδων, σε πιστοποιητικά διάφορα, σε επίσημα έγγραφα. Όλα με βοήθησαν να περιγράψω μια πορεία 70 χρόνων. Μια πορεία που είχε να κάνει με τον άνθρωπο πρώτα. Με τις ανθρώπινες σχέσεις μου, ως μαθητής, ως εργαζόμενος, ως πολίτης. Κατόπιν έπρεπε να περιγράψω την πορεία μου ως ιατρός. Τις επαφές μου με τους ασθενείς μου, με τους συναδέλφους μου, με τους διάφορους φορείς. Στη συνέχεια προσπάθησα να παρουσιάσω τη διαδρομή μου ως δήμαρχος. Τον αγώνα που έδωσα για να εκλεγώ, τις προσπάθειες που κατέβαλα στα 8 χρόνια της θητείας μου, επιγραμματικά το έργο μου. Το τελευταίο κεφάλαιο το αφιέρωσα στην οικογένειά μου, τη σύζυγό μου και τα τρία παιδιά μου. Το άφησα στο τέλος για να τους ζητήσω συγγνώμη για όλα όσα τους στέρησα, για την ανοχή τους στις παραξενιές μου και για την κατανόηση τους σε όλες μου τις αποφάσεις. Σωστές ή λαθεμένες".
Ο Στάθης Εριφυλλίδης γεννήθηκε το 1948 στην Καβάλα. Παρακολούθησε το Δημοτικό Σχολείο και το Γυμνάσιο Αρρένων, ενώ παράλληλα εργαζόταν σε διάφορες δουλειές. Φοίτησε στην Ιατρική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και όλα τα χρόνια των σπουδών του ήταν αριστούχος και υπότροφος του ΙΚΥ. Το 1972 έλαβε το πτυχίο του με Άριστα.
Μετά την εκπλήρωση των στρατιωτικών του υποχρεώσεων, εργάστηκε στο Γενικό Νοσοκομείο της Καβάλας και στη συνέχεια στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ, απ' όπου έλαβε την ειδικότητα του Πυρηνικού Ιατρού.
Εγκαταστάθηκε στην Καβάλα και ίδρυσε Κέντρο Πυρηνικής Ιατρικής, το πρώτο στην ελληνική επαρχία, λύνοντας ένα μεγάλο πρόβλημα της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Παράλληλα με την επαγγελματική και επιστημονική του άνοδο, ανέπτυξε έντονη κοινωνική δραστηριότητα. Δραστηριοποιήθηκε σε επιστημονικούς συλλόγους της ειδικότητάς του, όπως η Νεφρολογική Εταιρεία, η Εταιρεία Πυρηνικής Ιατρικής, η Ιατρική Εταιρεία Θεσσαλονίκης και η Εταιρεία Πυρηνικών Ιατρών Βόρειας Ελλάδας. Χρημάτισε επί πολλά χρόνια γραμματέας του Ιατρικού Συλλόγου Καβάλας και της Ιατρικής Εταιρείας Καβάλας, καθώς και εκπρόσωπος από το1990 στον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο.
Άνθρωπος ο οποίος πιστεύει στο ήπιο πολιτικό κλίμα και στον σεβασμό της αντίθετης άποψης, δραστηριοποιήθηκε στον ευρύτερο φιλελεύθερο χώρο, ως μέλος της ΝΟΔΕ της Νέας Δημοκρατίας και της Οργάνωσης των Επιστημόνων της Ν.Δ.
Πάντα προσηλωμένος στην ανάπτυξη και πρόοδο της γενέτειράς του Καβάλας, δραστηριοποιήθηκε σε σχολικές επιτροπές, πολιτιστικούς συλλόγους και σε αθλητικά σωματεία και το 1986 εξελέγη Δημοτικός Σύμβουλος.
Το ενδιαφέρον του για την Καβάλα τον οδήγησε το 1995 να ιδρύσει μαζί με άλλους συμπολίτες του την Αδέσμευτη Κίνηση Ενεργών Πολιτών, με στόχο τη διεκδίκηση της Δημοτικής Αρχής.
Τον Οκτώβριο του 1998 κέρδισε τις εκλογές και εξελέγη Δήμαρχος Καβάλας. Κατά την ίδια τετραετία (1999-2002) διετέλεσε Πρόεδρος της Τ.Ε.Δ.Κ. Ν. Καβάλας. Επανεξελέγη Δήμαρχος Καβάλας στις εκλογές του Οκτωβρίου 2002.
Είναι παντρεμένος με την καθηγήτρια Βασιλική Παπαδοπούλου και έχουν τρία παιδιά.
