Οι λειτουργικές πράξεις δεν αποτελούν ένα ανθρώπινο διάβημα, αλλά τη συνέχεια του εν Χριστώ στη γη απολυτρωτικού έργο του Θεού, δια μέσω του Αγίου Πνεύματος. Οι ρίζες της χριστιανικής λατρείας ανάγονται εν πολλοίς στον ιουδαϊσμό, με τη δομή της ακολουθίας του Λόγου, των Ωρών, των ευχαριστιακών μας ευχών κ.α. να έχουν τις ρίζες τους στα πρότυπα της ιουδαϊκής λατρευτικής παράδοσης. Όπως στον ιουδαϊσμό, και τις υπόλοιπες θρησκείες, έτσι και στον χριστιανισμό, η λατρεία εκφράζεται μέσα από ένα συγκεκριμένο λατρευτικό Τυπικό, ένα σύνολο δηλαδή οδηγιών και διατάξεων για τον τρόπο και τον χρόνο, που πρέπει να τελούνται οι ιεροπραξίες, χωρίς βέβαια το λειτουργικό γεγονός να εξαντλείται μέσα στα όρια μιας απλής τελετής, αλλά να αποτελεί την επίσημη προκήρυξη της πίστης της Εκκλησίας, σύμφωνα και με τον π. Γεώργιο Φλωρόφσκυ.
