"Η ΖΩΗ ΜΟΥ": Όταν σκέφτομαι τις λέξεις αυτές βλέπω μπροστά μου μια αχτίδα φωτός. Όταν τις σκέφτομαι καλύτερα η αχτίδα παίρνει τη μορφή κομήτη με κεφάλι και ουρά. Η πιο φωτεινή άκρη, το κεφάλι, είναι τα παιδικά μου χρόνια και τα χρόνια που μεγάλωνα. Ο πυρήνας, το πιο συμπαγές μέρος, είναι τα πρώτα πρώτα παιδικά χρόνια, τότε που διαμορφώνονται τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά της ζωής μας. Προσπαθώ να θυμηθώ, προσπαθώ να εισχωρήσω στον καιρό εκείνο.
Ο ποιητής Τούμας Τράνστρεμερ γεννήθηκε στις 15 Απριλίου του 1931 στη Στοκχόλμη. Σπούδασε ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης και για πολλά χρόνια εργάστηκε σε φυλακές ανηλίκων και σε κέντρα απεξάρτησης από τα ναρκωτικά. Η πρώτη του ποιητική συλλογή, "17 Dikter" ("17 ποιήματα") εκδόθηκε το 1954, ενώ φοιτούσε ακόμα στο κολέγιο. Οι κυριότερες ποιητικές συλλογές του είναι: "Μυστικά καθ' οδόν" (1958), "Ο μισοτελειωμένος ουρανός" (1962), "Ήχοι και ίχνη" (1966), "Βλέποντας στο σκοτάδι" (1970), "Παράθυρα και πέτρες" (1972), "Μονοπάτια" (1973), "Βαλτικές" (1974), "Το φράγμα της αλήθειας" (1978), "Ποιήματα 1954-1978" (1979), "PS" (1980), "Η άγρια πλατεία" (1983), "Για τους ζώντες και τους νεκρούς" (1989), "Η πένθιμη γόνδολα" (1996), "Ποιήματα" (συγκεντρωτική έκδοση) (1997), "Φυλακή: εννιά χαϊκού από το αναμορφωτήριο του Χέλμπι" (1959/2001), "Το μεγάλο αίνιγμα" (2004). Ποίησή του έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από πενήντα γλώσσες. Έχει τιμηθεί με πολυάριθμες λογοτεχνικές διακρίσεις όπως τα βραβεία Aftonbladets Literary Prize, Bonnier Award for Poetry, Neustadt International Prize for Literature, Oevralids Prize, Petrach Prize (στη Γερμανία) και με το βραβείο του Διεθνούς Φόρουμ Ποίησης. Τον Οκτώβριο του 2011 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας "διότι μέσω πυκνών, διαυγών εικόνων μας προσφέρει μια ανανεωμένη πρόσβαση στην πραγματικότητα", σύμφωνα με την ανακοίνωση της Σουηδικής Ακαδημίας.
Μη Διαθέσιμο
