Η εποχή των πολέμων μεταξύ κρατών προφανώς οδεύει προς το τέλος της. Ο πόλεμος όμως δεν έχει εξαφανιστεί, άλλαξε μόνο εμφάνιση. Στους νέους πολέμους τον κύριο ρόλο δεν τον διαδραματίζουν πλέον τα κράτη αλλά η οπλαρχηγοί, οι μισθοφόροι και οι τρομοκράτες. Η βία κατευθύνεται κυρίως εναντίον του άμαχου πληθυσμού. Ουρανοξύστες μετατρέπονται σε πεδία μάχης, τηλεοπτικές εικόνες μετατρέπονται σε όπλα.
Ο Χέρφριντ Μύνκλερ φανερώνει τις συνέπειες αυτής της εξέλιξης. Δείχνει πώς η εξαφάνιση της κλασικής μάχης και του μετώπου οδηγεί στη βαθμιαία άρση της διάκρισης μεταξύ πολέμου και ειρήνης. Εξηγεί πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν οι ιδιαίτεροι κίνδυνοι που εγκυμονούν νέοι πόλεμοι.
Ο κλασικός πόλεμος μεταξύ κρατών φαίνεται να έχει γίνει ιστορικό μοντέλο υπό εξαφάνιση. Τα κράτη έχουν παραιτηθεί από το μονοπώλιο του πολέμου. Ποιος όμως πήρε τη θέση τους; Και ποια είναι τα χαρακτηριστικά των νέων πολέμων;
