Επιτρέπεται στον δικαστή να μεταβάλει τη νομολογία του στο πέρασμα του χρόνου;
Εάν ναι, η δυνατότητα αυτή μεταβολής της νομολογίας θεμελιώνεται στο Σύνταγμα;
Ποια είναι τα όρια στην εξουσία του δικαστή να αλλάζει τη δικανική του κρίση;
Η αρχή της ισότητας δεσμεύει μόνο τον νομοθέτη και την εκτελεστική εξουσία ή και τον δικαστή, θέτοντας όρια στη δυνατότητα νομολογιακής μεταβολής; Οι συνταγματικές αρχές της ασφάλειας του δικαίου και της προστατευόμενης εμπιστοσύνης απαγορεύουν νομολογιακούς αιφνιδιασμούς του πολίτη όσον αφορά τα θεμελιώδη του δικαιώματα; Ποιοι είναι οι παράγοντες που επηρεάζουν την αλλαγή της νομολογίας; Εκτός από την αυτονόητη επίδραση που ασκεί η μεταβολή των κρίσιμων πραγματικών ή νομικών δεδομένων, ποιο ρόλο διαδραματίζουν παράγοντες, όπως η συνεκτίμηση των συνεπειών των προγενέστερων δικανικών κρίσεων, η αλλαγή στη σύνθεση ενός δικαστηρίου, η διατύπωση μειοψηφιών στις προηγούμενες δικαστικές αποφάσεις και ο διάλογος μεταξύ των δικαστηρίων, ιδίως μεταξύ των εθνικών δικαστηρίων και ενωσιακών/διεθνών δικαιοδοτικών οργάνων;
Μήπως υπάρχουν κάποια πεδία του δικαίου που είναι πιο "επιρρεπή" στη νομολογιακή μεταβολή απ' ό,τι άλλοι κλάδοι του δικαίου;
Ο Σπύρος Βλαχόπουλος (γενν. 1968), μετά την ολοκλήρωση των σχολικών του σπουδών στη Βαρβάκειο Πρότυπο Σχολή, φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1986 - 1990). Το 1995 αναγορεύθηκε διδάκτορας της Νομικής Σχολής του Ludwig - Maximilians Universitat του Μονάχου. Θέμα της διδακτορικής του διατριβής ήταν η σχέση της ελευθερίας της τέχνης με την προστασία της νεότητας (Kunstfreiheit und Jungendschuz, εκδ. Duncker und Humblot, 1996). Το 2003 εξελέγη λέκτορας, το 2007 επίκουρος και το 2012 αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών στο Δημόσιο Δίκαιο με έμφαση στο Συνταγματικό Δίκαιο. Έργα του: "Το δικαίωμα της αναφοράς κατά το ελληνικό και ευρωπαϊκό κοινοτικό δίκαιο" (1998), "Όψεις του δικαιώματος της δικαστικής προστασίας ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας" (1998), "Ιδιωτικοποίηση: Το συνταγματικό πλαίσιο μιας πολιτικής απόφασης" (1999), "Η κλωνοποίηση στην ελληνική έννομη τάξη" (2000), "Διαφάνεια της κρατικής δράσης και προστασία προσωπικών δεδομένων" (2007). Είναι αναπληρωματικό μέλος στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα.
