Ομήρου Οδύσσεια, Η επιστροφή του ασώτου υιου

Ο όμηρος, που μπροστα του ωχριουσε ο Αισχυλος και οι κατοπινοι αιωνες σταθηκαν με ευλαβεια, στην εποχη μας αδιαμαρτυρητα θεωρηθηκε καταλληλος να διδασκεται στην πρωτη και δευτερα ταξη του γυμνασιου. Η παρουσα μελετη εχει το θαρρος και την τολμη να διακηρυξει οτι

Α) δεν ειμαστε αρκουντως πειστικοι, οταν θεωρουμε σημερα τον όμηρο κορυφαιο των ποιητων,
Β) το εργο του μεγαλου αοιδου ειναι καιρος να τυχει επισταμενης, βαθιας και ουσιαστικης ερμηνευτικης αντιμετωπισης,
Γ) αποτελει ανευλαβεια να εξαντλουμε το ενδιαφερον μας στην κατα γραμμα ερμηνεια και στη λογοτεχνικη η στην ιστορικη αποψη της βιβλου των σοφων αρχαιων προγονων μας, που απο τη φυση της αποβλεπει προ παντων να υπογραμμισει την ενοτητα των δυο κοσμων, του γηινου και του ουρανιου, και στο επιπεδο του ανθρωπου την ενοτητα του φυσικου και του πνευματικου εαυτου, να επισπευσει την τελειοποιηση του ανθρωπου και να προωθησει την πραγματωση του θειου θεληματος, «ως εν ουρανω και επι της γης»,
Δ) η θρησκεια, που διαμορφωσε ο εμπνεομενος απο θειες πηγες ποιητης της ελλαδας, αντιμετωπιστηκε με προκαταληψη και αδικα θεωρηθηκε ειδωλολατρικη και
Ε) οτι τα αθανατα έπη, η ιλιαδα και η οδυσσεια, μπορουν να μεταδωσουν ζωντανα μηνυματα στον συγχρονο κουρασμενο απο τις κατακτησεις της επιστημης ανθρωπο και να προσφερουν αστειρευτες πηγες εμπνευσης στους χωρις μουσα ποιητες.