Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας

Έργο γραμμένο το 1595, το Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας είναι ένας ύμνος της ερωτικής μέθης του βίου.
Ο έρωτας ως θαύμα, μαγεία, όνειρο, θάνατος, πάθος, κυριαρχεί στους νέους, που αγνοούν την κοινωνική ηθική και υπακούουν στα προστάγματα της καρδιάς τους.
Με έντονα αναγεννησιακά στοιχεία, το έργο διεισδύει και στον κόσμο των ξωτικών, για να επαναλάβει κι εκεί το ίδιο γαϊτανάκι του έρωτα. Παράλληλα, καταδεικνύει και την απλοϊκότητα, αλλά και την αγνότητα της ψυχής των εργατών, που συμμετέχουν κι αυτοί με τον τρόπο τους στο γενικό πανηγύρι.
Τα πλούσια ηθογραφικά στοιχεία, οι λαϊκές παραδόσεις και τα παραμύθια κυριαρχούν σ’ αυτό το πραγματικά θεσπέσιο Όνειρο κάποιας βραδιάς του καλοκαιριού.
Το Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας» και η Τρικυμία είναι τα μόνα έργα που για την σύνθεσή τους ο Σαίξπηρ δεν χρησιμοποίησε άλλες πηγές ή προγενέστερα κείμενα.