Το Οξυγόνο, έργο-μανιφέστο της γενιάς των 00s, γράφτηκε ως θεατρική πρόζα ειπωμένη από δύο πρόσωπα – ένα κορίτσι κι ένα αγόρι. Η παράσταση, δομημένη σε δέκα κεφάλαια, σαν μια μεταγραφή των Δέκα Εντολών, σαν μια νέα Καινή Διαθήκη, εκκινεί από το ανάποδο του «Ου φονεύσεις» και καταλήγει σε μια βιβλική Αποκάλυψη.
«Γράφω για μια γενιά μορφωμένων νέων που δεν πολυπηγαίνει στο θέατρο» δήλωσε το 2003 ο Ιβάν Βιριπάγεφ, ο κορυφαίος εκπρόσωπος της Νέας Ρωσικής δραματουργίας, επικηρυγμένος από το ρωσικό καθεστώς και πολιτογραφημένος Πολωνός…
Ο Ivan Vyrypaev, θεατρικός συγγραφέας, σκηνοθέτης, κινηματογραφιστής και ηθοποιός, γεννήθηκε στο Ιρκούτσκ το 1974. Θεωρείται ο σημαντικότερος καλλιτέχνης του σύγχρονου ρωσικού θεάτρου. Οι αντισυμβατικές αναζητήσεις του ανιχνεύουν τη σχέση θεάτρου και εξωτερικού κόσμου, τέχνης και πολιτικής. Τα έργα του "Όνειρα", "Οξυγόνο" και "Γένεσις Νο 2", καθώς και η ταινία του "Ευφορία" παίζονται σε όλο τον κόσμο.
