Η εποχή που γέννησε το φιλμ μίλησε γι' αυτό, και σήμερα -36 χρόνια μετά- όταν κανείς το ξαναβλέπει, νιώθει πως έχουν επενδυθεί σ' αυτό πολλών ανθρώπων σκέψεις και αισθήματα. Τόσο, που νομίζεις πως αενάως εμπλουτίζεται, αποκτά νοήματα και αισθήματα, που ο κόσμος και οι άνθρωποι τα ακούμπησαν και τα ακουμπούν με εμπιστοσύνη πάνω σ' αυτή τη φαινομενικά απλή ιστορία. Επιθυμία μου είναι να ξανααφηγηθώ σαν αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυς σκηνή σκηνή την Ευδοκία μαζί μ' αυτά που ο θεατής δε βλέπει στο φιλμ. Η περιπέτεια των γυρισμάτων νομίζω πως αποκαλύπτει πολλά από το πνευματικό κλίμα της εποχής, αλλά και από το πάθος, την παιδεία και το πνευματικό υπόστρωμα του σκηνοθέτη που το γέννησε.
Ο Λάκης Παπαστάθης γεννήθηκε στον Βόλο το 1943. Έχει σκηνοθετήσει τέσσερις κινηματογραφικές ταινίες μεγάλου μήκους: "Τον καιρό των Ελλήνων" (1981), "Θεόφιλος" (1987), "Το μόνον της ζωής του ταξείδιον" (2001), "Ταξίδι στη Μυτιλήνη" (2010) και μία μικρού μήκους: "Γράμματα από την Αμερική" (1972). Από το 1976 είναι βασικός συνεργάτης της τηλεοπτικής εκπομπής "Παρασκήνιο", ως υπεύθυνος της εταιρείας Cinetic. Έχει δημοσιεύσει τις συλλογές διηγημάτων "Η νυχτερίδα πέταξε" (Νεφέλη 2002), "Η ήσυχη" (Νεφέλη 2005), καθώς και το χρονικό "Όταν ο Δαμιανός γύριζε την Ευδοκία" (Πατάκης 2006).
