Τα σκόρπια αυτά κείμενα που με δυσκόλεψαν στη διατύπωσή τους –λόγω των εγγενών ελλείψεών μου– γράφτηκαν επ’ ευκαιρία ενός γεγονότος ή κάποιας επετείου. Ορισμένα δημοσιεύτηκαν αρχικά στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο, άλλα φιλοξενήθηκαν σε αφιερωματικούς τόμους ή σε καταλόγους εκθέσεων, κάποια παρουσιάστηκαν ως εισηγήσεις σε συνέδρια. Αν κάτι δικαιολογεί την εκ των υστέρων συγκεντρωτική παρουσίασή τους στο συνεκτικό σώμα ενός βιβλίου είναι η ύπαρξη ενός κοινού βιωματικού υποστρώματος: Όλα προέρχονται από την επιτακτική παρόρμηση να τιμήσω μερικούς από τους σημαντικότερους συγκαιρινούς ομότεχνούς μου. Σύντομα σε έκταση, χωρίς ιδιαίτερες θεωρητικές ή ερμηνευτικές αξιώσεις, θα έλεγα ότι τα κείμενα αυτά είναι περισσότερο νεύματα, χαιρετισμοί, εξομολογήσεις αγάπης και ευγνωμοσύνης προς τους ίδιους και προς το έργο τους.
