Το έργο των αριστερών ποιητών και πεζογράφων δεν έτυχε από τους πανεπιστημιακούς κύκλους ίδιας μεταχείρισης με εκείνο των μη αριστερών κατά τη διάρκεια του αιώνα μας. Κι όταν κείμενα της λογοτεχνίας με αριστερές ιδέες έγιναν αντικείμενο της λογοτεχνικής κριτικής, τα άρθρα αυτά, κατά κανόνα, δεν ξεπερνούσαν το είδος της βιβλιοπαρουσίασης, της βιβλιοκρισίας και της επιφυλλίδας. Σπάνιες οι μελέτες και τα βιβλία όπου εξετάζονται τα έργα χωρίς προκαταλήψεις και δογματισμούς, με μοναδικό κριτήριο την επιστημονική αλήθεια. Το πόνημα του συγγραφέα διευρύνει τους ορίζοντες της αναζήτησης και προσπαθεί να εξετάσει το θέμα του ανεξάρτητα από τις ιδεολογικές προτιμήσεις και τις αισθητικές επιλογές των συγγραφέων.
