Παγκόσμια ιστορία της τρομοκρατίας

Τα κείμενα αυτού του βιβλίου απεύχονται την σύναψη οποιασδήποτε σχέσης με την επιστημονική μελέτη της τρομοκρατίας. Απλά, διαβάζουν ορισμένα ιστορικά περιστατικά, όπως θα διάβαζαν τις σημαντικότερες σελίδες ενός μυθιστορήματος ή θα παρακολουθούσαν τις σημαντικότερες σκηνές μιας τραγωδίας. Εν τούτοις, ο συγγραφέας ισχυρίζεται πως γνωρίζει τον έναν και μοναδικό λόγο για τον οποίο οι άνθρωποι τρομοκρατούν με τόση επιμονή τους ανθρώπους: διότι είναι άνθρωποι. Φυσικά, η παραπάνω θέση δεν είναι δυνατόν να μας προμηθεύσει έναν νομιμόφρονα ορισμό της τρομοκρατίας. Δεν είναι δυνατόν να πούμε: "Τρομοκρατία είναι αυτό που κάνουν οι άνθρωποι στους ανθρώπους επειδή είναι άνθρωποι". Ωστόσο -έστω και χωρίς ορισμό- ο εν λόγω συγγραφεύς θα σκέπτεται με τον δικό του τρόπο σε κάθε περίπτωση. Γνωρίζει πως ο μοναδικός τρόπος για ν' αγαπά κάποιος τους ανθρώπους είναι να τους αντιμετωπίζει σαν μικρά παιδιά. Κραυγάζουν οι άνθρωποι την μοναξιά, την θνητότητα, την απελπισία, την πλάνη τους, εξορισμένοι στην άκρη ενός απόλυτα παράλογου σύμπαντος. Μια στρογγυλή πέτρα όλο κι όλο το βίος μας. Και οι σκέψεις, οι ελπίδες μας, επιθυμίες μας; Τι πιθανότητες έχουν, λοιπόν, οι σκέψεις μας, οι ελπίδες μας, οι επιθυμίες μας να αντιπροσωπεύσουν κάτι της προκοπής στην διάρκεια της ζωής μας, αφού ακόμα και μια θρησκεία τρομοκρατεί με τέτοιον τρόπο τους πιστούς της; Οι σκέψεις μας, οι ελπίδες μας, οι επιθυμίες μας είναι δική μας υπόθεση τελικά. Αν καταφέρουμε να μην τρομοκρατηθούμε, ίσως έχουμε κάποιες ελπίδες να ζήσουμε την ζωή μας -όσο μας αφήσουν- σαν δική μας ζωή.