Εκτός από το καλλιτεχνικό και ψυχογραφικό τους ενδιαφέρον, τα σχέδια των μικρών παιδιών παρουσιάζουν μία ακόμη αξιόλογη, αν και παραμελημένη, συνθήκη. Στην προσπάθειά τους να καταλάβουν τον κόσμο που τα περιβάλλει, τα παιδιά σχεδιάζουν, δίνοντας μορφή στις εμπειρίες τους και αποδίδοντας σε αυτές προσωπικό νόημα. Χρησιμοποιούν δε γι' αυτόν τον σκοπό ένα ρεπερτόριο από μουντζούρες, σημάδια, οπτικά σύμβολα και αναπαραστατικά τεχνάσματα.
Στο βιβλίο αυτό μελετώνται περιπτώσεις σχεδίων, αναδεικνύοντας τις διανοητικές και γνωστικές διεργασίες στις οποίες εμπλέκονται τα παιδιά ενώ σχεδιάζουν. Αυτή η μελέτη φιλοδοξεί να εκκινήσει ένα διάλογο γύρω από το εκπαιδευτικό δίλημμα: "Τα παιδιά μαθαίνουν να σχεδιάζουν ή τα παιδιά μαθαίνουν σχεδιάζοντας;", αποδίδοντας στο παιδικό σχέδιο τη γνωστική και παιδαγωγική σημασία που του αναλογεί.
