Η εκπαιδευτική έρευνα στην Ελλάδα, ακολουθώντας το παράδειγμα πολλών ευρωπαϊκών και αμερικανικών χωρών, αποπειράται αλλαγές στην επικοινωνία μεταξύ του ακαδημαϊκού και του επαγγελματικού χώρου.
Σ' αυτό το βιβλίο καταγράφονται καινοτόμες δράσεις στο χώρο του βρεφονηπιακού σταθμού, στη συνεργασία και στην έρευνα, που έχουν ως αποτέλεσμα την παραγωγή μιας νέας και σύνθετης παιδαγωγικής γνώσης.
Με έμφαση στον παιδαγωγό της πράξης, και ιδιαίτερα στον κοινωνικά σύνθετο ρόλο του στο βρεφονηπιακό και στον παιδικό σταθμό, παρουσιάζονται η πορεία και τα αποτελέσματα της παρούσας εργασίας. Η τριετής ερευνητική προσπάθεια, μέσω συναντήσεων παιδαγωγικών ομάδων, απεικονίζει την υπάρχουσα πραγματικότητα με στόχο την ευαισθητοποίηση των συντελεστών σε θέματα κρίσης. Τέλος, παρουσιάζεται η αξιολόγησή της με τα ποιοτικά αποτελέσματα που επαναπροσδιορίζουν ρόλους και μορφές επικοινωνίας.
Συντελεστές αλλά και αποδέκτες του εγχειρήματος είναι οι εργαζόμενοι στον παιδικό σταθμό, οι φοιτητές, οι εκπαιδευτικοί και οι ερευνητές του ακαδημαϊκού χώρου.
Η Φαίνη Σιδηροπούλου είναι ψυχοπαιδαγωγός με ειδίκευση στην κλινική ψυχοπαιδαγωγική, εφαρμοσμένη στην εκπαίδευση. Διδάσκει ως επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Προσχολικής Παιδαγωγικής του Τ.Ε.Ι. Αθήνας, με πολυετή εμπειρία στη σύνδεση ακαδημαϊκού χώρου και παιδικού σταθμού.
