Η ποιήτρια, στη συλλογή της, επαναπροσδιορίζει την ανθρώπινη ύπαρξη σ' αυτό που επιτάσσει η εποχή. Δεν εγκλωβίζεται στα ναρκοπέδια του εγώ. Συνταξιδεύει με τα πρόσωπα-πρωταγωνιστές των ποιημάτων της κι όταν κάποια στιγμή βρίσκεται "Πάνω στη γέφυρα" νιώθει σίγουρη και ελεύθερη ότι μπορεί να ξεπεράσει τα εμπόδια.
Η Ίλια Μέγα με δωρική γραφή, αφού ταυτίζεται πρώτα με τους αναγνώστες της, τους προσανατολίζει σε ανεξερεύνητες διαδρομές με όραμα για δημιουργία.
