Κάποτε όλοι γνώριζαν ότι ο κόσμος δεν είναι καθόλου απλός. Με ναυλωμένο αμάξι κατάφταναν οι αρρώστιες για να ξεκληρίσουν ολόκληρες συνοικίες, οι άγιοι των εκκλησιών έχαναν με το παραμικρό την ψυχραιμία τους, νεράιδες κυκλοφορούσαν στις γειτονιές και τέρατα στους έρημους βάλτους, οι απελπισμένοι και οι αχάριστοι μαρμάρωναν, και ο καθένας ήξερε πώς να ξορκίσει τα στοιχειά των θησαυρών, τους καλικάντζαρους και τους βρικόλακες. Κάποτε, αυτός ο τόπος μπορούσε να ονειρεύεται. Τα όνειρά του -θρύλοι και παραδόσεις- είναι καταγραμμένα εδώ, απευθείας από το στόμα των απλών ανθρώπων που τα "είδαν με τα μάτια τους" έναν καιρό.
