Οι "Πένες σε μελάνι" περιέχουν ποικίλα κείμενα για τη γεύση, που μοιάζουν με μικρές γαστρονομικές δοκιμές γύρω από υλικά, φαγητά, αλλά και συναισθήματα, επιστρατεύοντας συχνά την ενεστώσα εμπειρία, αλλά και την παρατατική μνήμη.
Άλλοτε πικρά και άλλοτε ευτράπελα, γλυκά, με όξινες παρατηρήσεις ή και με άφθονο πιπέρι από το τριμμένο χιούμορ, προσπαθούν να αποδείξουν πως, όπως και στη γαστρονομία, έτσι και στη γραφή, εκείνο που έχει πρωτεύουσα σημασία, είναι η γλώσσα.
Ο Απίκιος, ελληνικό πρόσωπο (Γιάννης Ευσταθιάδης) με ρωμαϊκό προσωπείο, γράφει για τη γαστρονομία από το 1985 μ.Χ. και συστηματικά σε μόνιμες στήλες από τις αρχές της δεκαετίας του '90.
Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και εφημερίδες και μεγάλο μέρος της παραγωγής του έχει συγκεντρωθεί στον τόμο "Εγχειρίδιο γαστρονομίας" (Αθήνα, 2000 μ.Χ.). Το "Πένες σε μελάνι" συγκεντρώνει άπαντα τα σωζώμενα κείμενά του. Μολονότι ο ίδιος δεν γνωρίζει αν στο μέλλον θα συγγράψει εκ νέου περί την γεύσιν, ελπίζει ότι θα συνεχίσει να τρώει ανελλιπώς.
