Μέθυσοι, άσωτοι, τζογαδόροι, ληστές και διαρρήκτες, μοιχοί και μοιχαλίδες, ομοφυλόφιλοι και λάγνες γριές, δωροδόκοι και καταχραστές του δημόσιου χρήματος, δειλοί, λιποτάκτες και ριψάσπιδες... κάθε είδους περιθωριακοί και παραβάτες ξεδιπλώνονται μέσα από τους αριστοφανικούς στίχους, σέρνοντας έναν ατέλειωτο χορό παρεκκλίσεων και αποκαλύπτοντας την περιθωριακή όψη της αθηναϊκής κοινωνίας των κλασικών χρόνων. Ο ποιητής αποφασίζει να πολεμήσει αυτό τον κόσμο, τον οποίο θεωρεί υπεύθυνο για την παρακμή της πατρίδας του. Και διαλέγει το πιο αποτελεσματικό ίσως όπλο: τη γελοιοποίηση. Γι’ αυτό οι περιγραφές του μοιάζουν με γελοιογραφίες. Οι εικόνες του μεγεθύνουν τα ελαττώματα και παραμορφώνουν με κωμικό τρόπο πρόσωπα και καταστάσεις, ταυτόχρονα όμως ενεργοποιούν τις συχνά παροπλισμένες διαδικασίες του κοινωνικού ελέγχου, που είναι και η επιδίωξη του ποιητή.
Η Φωτεινή Δεκάζου - Στεφανοπούλου σπούδασε Νομικά και Ιστορία των Θεσμών στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Παρισίων (Paris II). Σπούδασε επίσης Ιστορία των Δικαίων της Αρχαιότητας και Παπυρολογία στην Ecole Pratique des Hautes Etudes (IVe Section, Sciences Historiques et Philologiques, Sorbonne). Είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στο Τμήμα Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου.
Στα έργα της περιλαμβάνονται οι μονογραφίες "Οι μισθώσεις των Κλυτιδών στην Αρχαία Χίο", "Περιουσία και θάνατος", "Παυσανίου Λατρευτικά", "Η Αθήνα των Δούλων", καθώς και πολλά άρθρα και μελέτες που αναλύουν τους αρχαιοελληνικούς θεσμούς και φωτίζουν το δικαιικό πλαίσιο του ελληνικού ιστορικού γίγνεσθαι.
