Η Αθήνα στη φρικαλεότητα της τετράχρονης γερμανοϊταλικής Κατοχής και η αναστάσιμη ημέρα της Απελευθέρωσης- η τραγωδία των Δεκεμβριανών- κοσμογονικά γεγονότα για την Ελλάδα, παρελαύνουν στις σελίδες του βιβλίου "Περιμένοντας την Ανάσταση".
Ο Χρήστος Ι. Παπαϊωάννου απ’ αυτή την περίοδο της φρίκης και του μεγαλείου, του πυρός και του σιδήρου, της πτώσης και της ανάστασης του λαού και της πατρίδας, τίποτε δεν ξέχασε. Γιατί τα γεγονότα εκείνα, ήταν τόσο καθοριστικά για όλους και τον καθένα ξεχωριστά, που σφηνώθηκαν ανεξίτηλα στην ψυχή του και φυλάγονται από τότε στην κασέλα της μνήμης χωρίς να ξεθωριάσουν ή να σβήσουν ποτέ.
Η πατρίδα εκείνα τα μοιραία χρόνια, σταυρώθηκε και αναστήθηκε χάρη στην αντοχή, στους αγώνες και στις θυσίες του λαού μας. Και αυτό προσπαθεί να αποτυπώσει και να μεταφέρει στους νεότερους αναγνώστες ο συγγραφέας με τα μάτια του μαθητή που ήταν τότε.
Το βιβλίο δεν είναι μόνο η ιστορία της αποκαλυπτικής τετραετίας 1940-1944. Είναι βιώματα και συναισθήματα. Είναι η προσωπική κατάθεση ενός έφηβου, η κραυγή της ψυχής και της οργής του, που ξεδιπλώνονται στα διαδοχικά κεφάλαιά του αυθεντικά, όπως ο ίδιος τα έζησε - είναι μαρτυρία.
Ο Χρήστος Ι. Παπαϊωάννου είναι Ρουμελιώτης. Γεννήθηκε στο Ψηλό Χωριό της ορεινής Φωκίδας. Προέρχεται από πολύ παλαιά εκκλησιαστική οικογένεια, η αρχή της οποίας ανάγεται στην καρδιά της Τουρκοκρατίας γύρω στα 1650. Ο πατέρας του παπα-Γιάννης ήταν ο ενδέκατος κατά αδιάκοπη διαδοχή ιερέας του χωριού του. Ο ίδιος είναι το έβδομο και τελευταίο μέλος της πατρικής οικογένειας. Μετά το Δημοτικό Σχολείο του χωριού ήλθε στην Αθήνα για τη συνέχεια των σπουδών και για μόνιμη εγκατάσταση. Υπηρέτησε στο Συνεταιρισμό της Εθνικής Τράπεζας τριάντα επτά χρόνια. Στα τριάντα απ’ αυτά κατείχε διευθυντικές, λογιστικές και διοικητικές θέσεις. Συνταξιοδοτήθηκε πριν από μερικά χρόνια.
Από πολύ νωρίς ασχολήθηκε με τη Λογοτεχνία, την Ιστορία, τη Λαογραφία και το Θέατρο, το οποίο παρακολουθεί συστηματικά και σε βάθος απ’ τα μαθητικά του ακόμη χρόνια. Πολλές δημοσιεύσεις κειμένων του έχουν γίνει σε ρουμελιώτικες και πατμιακές εφημερίδες και σε τόμους της "Φιλολογικής Πρωτοχρονιάς". Ο κύριος όγκος των κειμένων του έχει δημοσιευτεί στο ιστορικό, λογοτεχνικό και λαογραφικό περιοδικό της Ρούμελης "Στερεά Ελλάς" με το οποίο συνεργάζεται τακτικά τα τελευταία τριάντα χρόνια. Από το 1978 που ιδρύθηκε το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Γαλατσίου μέχρι και το τέλος του 2002, υπήρξε χωρίς διακοπή μέλος και τα τελευταία χρόνια Αντιπρόεδρος του Διοικητικού του Συμβουλίου.
