Ο καθένας μας κουβαλάει την πρώτη του οικογένεια. Αυτή είναι η εσωτερική μας ομάδα. Με σιγουριά, μια κι έχουμε εξοικειωθεί με τους ψυχικούς συναγελασμούς αυτής της οικογένειας, θα την περιφέρουμε με ασυνείδητο τρόπο -αλλά και πολύ συνειδητά κάποιες φορές- ως φυσική συμπεριφορά στους δημόσιους συγχρωτισμούς, στις εργασιακές σχέσεις, αλλά και στις ερωτικές μας συναλλαγές. Ο τρόπος που συντροφεύουμε τους φίλους, τους εραστές και τον εαυτό μας οργανώνεται ως συναισθηματική παιδεία σε αυτή την οικογένεια.
Το παιδί αναζητά πρότυπα και τα αντιγράφει. Ο απόγονος που μεγαλώνουμε, είναι ο καθρέφτης των δικών μας θετικών και αρνητικών εκδοχών. Μας παρουσιάζει καθημερινά το είδωλό μας σε μεγέθυνση. Αν για οποιοδήποτε λόγο δεν αντέχουμε κάτι στον εαυτό μας και το βλέπουμε στο παιδί μας (αφού μας μιμείται και μας αντιγράφει), αυτό πιθανώς μας θυμώνει και μας θλίβει. Τότε αναλαμβάνουμε να το αφαιρέσουμε ως συμπεριφορά από τον γιο ή την κόρη μας και όχι από τον εαυτό μας. Με ποιο τρόπο; Τιμωρώντας συχνά με σκληρότητα το παιδί μας για κάτι που εμείς του μάθαμε!
Ο Τρύφων Ζαχαριάδης γεννήθηκε στην Αθήνα. Παρακολούθησε ζωγραφική στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Bologna Italia. Σπούδασε Δημόσιο Δίκαιο και Πολιτικές Επιστήμες στη Νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάζεται, μετά από πλήρη εκπαίδευση ως ψυχαναλυτικός θεραπευτής, ιδιαίτερα με ομάδες, ζευγάρια και οικογένειες. Είναι Διδάσκων και Εκπαιδευτής Αναλυτής στην Ελληνική Εταιρεία Ομαδικής Ανάλυσης και Οικογενειακής θεραπείας. Είναι μέλος της International Association for Group Psychotherapy and Group Processes και του Ερευνητικού και Ακαδημαϊκού Ινστιτούτου Αθηνών. Από το 1992 έως σήμερα είναι Διευθυντής του Ινστιτούτου Σύγχρονης Παιδαγωγικής. Με την ιδιότητα του Διδάσκοντα, του Εκπαιδευτή-Αναλυτή ή του εμπειρογνώμονα στον τομέα των Ανθρώπινων Σχέσεων, έχει συνεργαστεί με την Πανεπιστημιακή κλινική του Αιγινήτειου νοσοκομείου, με το Τμήμα Φιλοσοφίας Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, με το μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών συστηματικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, με το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, καθώς και με φορείς ΚΕΘΕΑ, ΕΛΚΕΠΑ, Εθνικό Οργανισμό Πρόνοιας κ.ά. Υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης στο Κέντρο Μελετών Τεκμηρίωσης και Εκπαίδευσης (ΚΕΜΕΤΕ) σε θέματα Εργασιακών Σχέσεων-Ανθρώπινων Σχέσεων. Δίδαξε Κοινωνιολογία, Εργατικό Δίκαιο και Λογοτεχνία σε ιδιωτικές σχολές. Έχουν εκδοθεί βιβλία του πεζογραφίας, ποίησης και δοκιμίου.
