Η συμμετοχή σε ένα διαγωνισμό αποτελεί πάντοτε μεγάλη πρόκληση. Η συμμετοχή σε ένα διαγωνισμό σε ξένη χώρα, σε ξένη γλώσσα, και σε συνεργασία με έναν αρχιτέκτονα από τη χώρα αυτή, με τον οποίο κάποιος είχε κατ' αρχήν μια σύντομη τηλεφωνική επαφή, αποτελεί ακόμη μεγαλύτερη πρόκληση - ίσως ένα μεγάλο ρίσκο! Όμως αποδείχτηκε ότι αυτό δεν αφορούσε την περίπτωση της συνεργασίας με το γραφείο "Ποτηρόπουλος Δ+Λ Αρχιτέκτονες". Από την αρχή της κοινής μας δουλειάς και σε όλη τη διάρκεια της διαδικασίας ανάπτυξης της κεντρικής ιδέας, του σχεδιασμού και της παρουσίασης στη συνέχεια, το να συνεργάζεσαι με τους Ποτηρόπουλος Δ+Λ αποδείχθηκε μια ρέουσα και συναρπαστική περιπέτεια.
Καθημερινά και καθ' όλη τη διάρκεια του διαγωνισμού υπήρχε ταύτιση απόψεων, κοινός ενθουσιασμός, αμοιβαία και ισχυρή δέσμευση να παρουσιάσουμε μια πρόταση για το Νέο Μουσείο Ακρόπολης στην Αθήνα που θα ήταν ξεχωριστή, ριζοσπαστική και πρωτότυπη. Οι "Ποτηρόπουλος Δ+Λ" δεν εξέφρασαν ποτέ τον παραμικρό δισταγμό σχετικά με το τι θα μπορούσε να κερδίσει ή όχι στο διαγωνισμό· υπήρχε μόνο η κοινή προσήλωση στο να υποβληθεί μια πρόταση ασυνήθιστη, καλαίσθητη, αντάξια της πόλης των Αθηνών και του σπουδαίου μουσείου του Παρθενώνα.
Η μόνη μας λύπη -εκτός από το ότι δεν κερδίσαμε- ήταν ότι δεν μας δόθηκε η δυνατότητα να συνεχίσουμε τη συνεργασία μας με το γραφείο "Ποτηρόπουλος Δ+Λ", που ήταν ευχάριστη και συναρπαστική τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο. Το βιβλίο αυτό με βεβαιότητα απεικονίζει την ακεραιότητα και το πάθος που οι "Ποτηρόπουλος Δ+Λ" έχουν για την αρχιτεκτονική αλλά και για την πόλη τους.
(από τον πρόλογο του Daniel Libeskind)
Ο Δημήτρης Ποτηρόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στην Technische Hochschule Darmstadt στη Γερμανία. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του διετέλεσε, από το 1978 μέχρι το 1980, επιστημονικός συνεργάτης στην Έδρα Ελεύθερου Σχεδίου. Τιμήθηκε με ειδικό έπαινο για την εργασία του "Οικιστική Πρόταση στο Ιστορικό Κέντρο του Reutlingen". Ειδικεύτηκε στην Αρχιτεκτονική Σύνθεση - Ειδικά Θέματα Κτιριολογίας. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του το 1981.
Από το 1978 μέχρι το 1989 εργάστηκε, ως φοιτητής στην αρχή και στην συνέχεια ως συνεργάτης αρχιτεκτόνων, σε διάφορα αρχιτεκτονικά γραφεία, όπως στο γραφείο Κωνσταντίνου Καψαμπέλη, του Καθηγητή Helmut Striffler, στο γραφείο Αλέξανδρου Τομπάζη κ.ά. Παράλληλα διατήρησε, από το 1982 μέχρι το 1987, δικό του γραφείο ενώ συμμετείχε σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς.
Συνεργάστηκε από το 1987 μέχρι το 1989 με την αρχιτέκτονα και σύζυγό του Λιάνα Νέλλα- Ποτηροπούλου. Από το 1989 μέχρι σήμερα διατηρούν από κοινού το γραφείο "Ποτηρόπουλος Δ+Λ Αρχιτέκτονες". Έχει τιμηθεί επανειλημμένα με βραβεία και διακρίσεις σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς, μεταξύ των οποίων: α΄ βραβείο για το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στη Σάμο, Γ΄ Βραβείο στο Κτιριακό Συγκρότημα του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας στο Μαρούσι, Β΄ Βραβείο στο Μουσείο Ακρόπολης, Α΄ Βραβείο για την αποκατάσταση και επανάχρηση του διατηρητέου Κτιριακού Συγκροτήματος του Μεταξουργείου "Εκμετζόγλου" στο Βόλο, διάκριση για το Μουσείο Αιγύπτου στο Κάιρο κ.ά. Διαλέξεις και άρθρα του αναφέρονται σε έργα ή μελέτες του γραφείου και σε ζητήματα αρχιτεκτονικής θεωρίας. Έργα του έχουν παρουσιαστεί σε εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό ενώ έχουν δημοσιευτεί τόσο στον ελληνικό όσο και στο διεθνή τύπο. Είναι ιδρυτικό μέλος του "Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής".
