Βαριά λέξη η ζωή αλλά και ελαφριά συνάμα. Τη γυροφέρνουμε, τη γελάμε, την κλαίμε. Της σέρνουμε τα όσα μύρια, μα… είναι το δώρο σου! Εύκολη στο άκουσμα η στιγμή αλλά πόσες φορές χαθήκαμε, πνιγήκαμε, ανατριχιάσαμε ή αφεθήκαμε; Η ζωή, η στιγμή, εσύ, εγώ και όλοι μαζί δίνουμε παραστάσεις κάθε λεπτό που περνά. Δεν της αξίζει και μια πραγματικότητα; Τα ρόδινα είναι όμορφα, μέχρι να ανθίσουν. Μετά πέφτουν τα πέταλα και μένει η ουσία. Άντε, πάμε να την πούμε με το όνομά της. Να της βρούμε τη σωστή λέξη. Φτιάξε το τώρα σου και το αύριό σου. Στην προπόνηση βάλε σωστή ενδυμασία, γιατί η ύπαρξή σου αξίζει τα καλύτερα και ξέρεις κάτι; Είναι γύρω σου τα καλύτερα!
