Ένα ποίηµα για τους πρόσφυγες που καµιά ακτή δεν τους θέλει και για τον Ιπτάµενο Ολλανδό που δεν µπορεί να αράξει πουθενά. Τρεις σκέψεις πάνω στον προφήτη Τσέχωφ. Μία φαντασία πάνω στον Άµλετ. Ένα άλλο τέλος για το παραµύθι Χένσελ και Γκρέτελ. Μια σεστίνα για τον Ρήνο, την κοίτη του Ροµαντισµού. Μια ποιητική αναδροµή στην ιστορία της Γερµανίας. Πέντε έξι ανάποδες βιβλικές παραβολές. Ο άναρθρος µονόλογος ενός Ιώβ του καιρού µας. Και δύο συλλογισµοί για το σήµερα που µοιάζει όλο και περισσότερο µε πέµπτη πράξη σαιξπηρικού δράµατος.
Το δεύτερο βιβλίο της Λένιας Ζαφειροπούλου, µια σύνθεση από ποιήµατα, πεζά και θεατρικές µινιατούρες, είναι µια περιπειώδης, αγωνιώδης αλλά και ειρωνική βυθοµέτρηση της πλούσιας και δύσκολης ευρωπαϊκής ταυτότητας.
Η Λένια Ζαφειροπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1979. Σπούδασε τραγούδι, πιάνο και Lied στη Musikhochschule της Στουτγάρδης και όπερα στο Opera Course του Guildhal School of Music and Drama και στο National Opera Studio του Λονδίνου. Έχει κερδίσει υποτροφίες των ιδρυμάτων Μαρία Κάλλας και Αλέξανδρος Ωνάσης, καθώς και του Royal Opera House Covent Garden. Το 2009 κέρδισε το βραβείο της Ένωσης Ελλήνων Κριτικών για νέους καλλιτέχνες. Εμφανίζεται με ορχήστρες και σχήματα μουσικής δωματίου στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Άρθρα, ποιήματα και μεταφράσεις της έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά "Αντί", "Περιοδικό ΕΦ", "Ποιητική", "The Books' Journal" και "The Athens Review of Books".
