Είναι κάποιες στιγμές που τ' ωραίο αιμορραγεί.
Νιώθεις να καταθέτεις λέξεις
Σε τράπεζες της νιότης.
Σύμμαχος αλλοτινός η έντοκος ευαισθησία.
Αμαρτίες γυμνές.
Ν' αλείφω με λάδι τη συγγνώμη μου.
Έρεβος και μόνο το λευκό
τη θάλασσα προδίδει.
Ίσως και οι στερεές σκιές νησιών.
Αχ! ζωγραφιά,
Με παλέτα την ψυχή και
τ' όνειρο να σπεύδει!
