Σαν το νεογνό που αφήνει δειλά τη μήτρα της μάνας
για να γνωρίσει τον κόσμο...
έτσι και η ψυχή που τολμά να αφήσει
τη Σπηλιά των προσωπικών της Σκιών,
καταφέρνει να βγει στο Φως.
Φλερτάροντας με την ορμητικότητα του ποιητικού λόγου, η "Σπηλαιο...ποίηση" προσκαλεί τον αναγνώστη να κατευθυνθούν μαζί προς την έξοδο, εις αναζήτηση του έρωτα, της αλήθειας, της αγάπης του θείου και του νοήματος της ζωής.