Ο Σπύρος Νικοκάβουρας γεννήθηκε στην Κέρκυρα, στο χωριό Σφακερά, το 1883, και πέθανε το 1952. Αυτοδίδαχτος, ταλαντούχος λογοτέχνης, δεν έκανε σπουδές· αποτελεί χαρακτηριστική περίπτωση λαϊκού ποιητή, ο οποίος από το πάθος του για την ποίηση και λόγω της πνευματικότητας του χώρου όπου ανατράφηκε, εξελίχτηκε σε αξιόλογο δημιουργό, με μια ιδιότυπη σύμμειξη της δημώδους λαϊκής έμπνευσης και του έντεχνου ποιητικού οίστρου. Ανήσυχο και ερευνητικό πνεύμα, φιλοπερίεργος, φιλομαθής και φιλοτάξιδος, στην ουσία αδικήθηκε από τις συνθήκες, διότι παρά τις προσπάθειες που κατέβαλε να ανοίξουν οι ορίζοντες του -με τα ταξίδια του, για παράδειγμα, στην Αίγυπτο, την Ιταλία και τη Γαλλία-, η θεωρητική κατάρτιση και η λογοτεχνική σκευή του του στέρησαν τις μεγάλες απογειώσεις. Αλλά και οι περιστάσεις δεν τον ευνόησαν ισόρροπα, διότι γρήγορα έχασε τον καθοδηγητή και δάσκαλο του Κωνσταντίνο Θεοτόκη, κυρίως όμως γιατί η ακμή του συνέπεσε με την παρακμή της Κερκυραϊκής σχολής και το μαράζωμα της εντόπιας λογοτεχνίας. [...] (από τη σελ. 9 του βιβλίου)
Μη Διαθέσιμο
