[...] Ο Νους έφευγε σε κόσμους πρότερους,
εκεί που το πνεύμα σμίλευε την πέτρα
και τα' αθάνατα της Φυλής.
Η σκέψη χανόταν σε μακρινές διαδρομές
κι ανέσυρε Μνήμες ποτισμένες
με του Λόγου του ανείπωτου το ακατάληπτο! [...]
[...] Λες κι ο ουρανός χαμήλωσε
και τα' άστρα του ακούμπησαν στης Αιτωλίας
τη ράχη πνίγοντας το σκοτάδι!
Το φεγγάρι, μεθυσμένος εραστής,
τρύπωνε στο ζεστό μυχό του κορμιού της!
Η ματιά μου κολυμπούσε μέσα
στη χλωμή μορφή του μήπως κι αδράξει
τα ονειροπόλα μυστικά του! [...]
[...] Θεώμαι της Αιτωλίας τα Γεννήματα...
Το πνεύμα στρέφω στους αιώνες
το αείζωον φως της Αρχής ν' ανακυκλώσουν.
Ψυχής ανάβρα, παντοτινή πηγή Ύπαρξης,
η πρώτη δυσθεώρητη Αρχή!
Κι η Μνήμη κρήνη λαλούσα,
κρυφή Πηγή αθανασίας στους αιώνες!
Από μέσα της πιδακίζουν ολογράμματα
παρελθόντα, που στο μέλλον βαδίζουν
μέσα στον αθέατο αιώνιο κύκλο της [..]
Ο Σωκράτης Μελισσαράτος γεννήθηκε στο Νεοχώρι Μεσολογγίου το 1945 και ανδρώθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε πολιτικός υπομηχανικός με μεταπτυχιακές σπουδές στη ΣΕΛΕΤΕ. Ασχολείται με τη λογοτεχνία και κυρίως με την ποίηση, ελληνική και ξένη, από τα γυμνασιακά του χρόνια παράλληλα με τη ζωγραφική. Έχει μελετήσει ιδιαίτερα αρχαίους πολιτισμούς, αρχαία ελληνική γραμματεία, φιλοσοφικά ρεύματα και θετικές επιστήμες.
Είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών (ΕΕΛ) και της Αιτωλικής Πολιτιστικής Εταιρίας (ΑΙ.ΠΟ.Ε.)
Με την καινοτόμο επική δημιουργία "Στου χωροχρόνου τη ροή" επέλεξε να κάνει την πρώτη εμφάνισή του στα ελληνικά γράμματα (πλ. 10.000 στίχοι).
Συνεργάζεται με λογοτεχνικά περιοδικά όπου δημοσιεύει ποίησή του και δοκίμια ποιητικά.
