«Φίλτατοί μου: Σας ευχαριστώ όλους εσάς, από βάθους καρδιάς, που θέλετε να τιμήσετε αυτό το μικρό δείγμα από αυτή την αθώα μου διαστροφή, που εσείς θεωρείτε “ποίηση”...
...Θα συνεχίσω βέβαια να γράφω αυτά που γράφω, μόνον και μόνον διά να συνδέω τον μέσα κόσμο με τον έξω με αυτό το καλώδιο που λέγεται μολύβι...
...Απλώς, αντιστέκομαι παίρνοντας τους δρόμους, όπως πάντα, και σταματώντας εκεί που θα συναντήσω μια συστάδα δέντρων, ένα ποταμάκι, ένα χωράφι ή ένα πετούμενο, μέχρι να μη νιώθω τι είναι η μικρή και τι η μεγάλη καταστροφή...
...Μόνο αυτό έμαθα για μένα... αλλά όχι και ποιητής εγώ... αυτό πάει πολύ...»
Γεννήθηκε το 1933 στην Αθήνα, όμως μεγάλωσε στη Φλώρινα, πόλη με γόνιμη καλλιτεχνική παράδοση. Σπούδασε ζωγραφική και γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (πέρασε πρώτος), με δασκάλους τους Γιάννη Μόραλη και Μιχάλη Τόμπρο, στα έτη 1953-1958. Σπούδασε επίσης μουσική, ενώ ασχολείται με την ποίηση και γενικότερα τη λογοτεχνία. Από το 1958 ζει στη Θεσσαλονίκη.
Η πρώτη του έκθεση ήταν το 1957 στη Φλώρινα, ενώ το 1961 με τη φροντίδα του ποιητή Γιώργου Βαφόπουλου πραγματοποίησε την πρώτη του έκθεση στη Θεσσαλονίκη, στη Χ.Α.Ν.Θ. Η διεθνής αναγνώριση ήρθε για τον Κώστα Λούστα μέσα στη δεκαετία του '60, με μια σειρά ατομικών και ομαδικών εκθέσεων στη Νέα Υόρκη, που του έδωσαν πολύ επαινετικές κριτικές. Η συνεργασία του, στη δεκαετία του '70, με τη γκαλερί "International" της ίδιας πόλης εμπεδώνει τη διεθνή εκτίμηση προς το πρόσωπό του. Έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και τις μεγαλύτερες πόλεις της Ελλάδας, ενώ παρουσιάζεται τακτικά και σε εκθέσεις στο εξωτερικό. Η τελευταία του έκθεση, εκτός ελληνικών συνόρων, ήταν το 1999 στη γκαλερί "Paul Hawkins" του Λονδίνου.
