Ίσως ακούγεται παράξενο ότι μέσα στην Εκκλησία κηρύσσουμε το Ευαγγέλιο της Κρίσεως. Κι όμως, αυτό κάνουμε. Ομολογούμε ότι η Ημέρα του Κυρίου δεν είναι φόβος, αλλά ελπίδα, και δηλώνουμε μαζί με όλη την Εκκλησία: "Αμήν, ναι, έρχου Κύριε Ιησού" (Αποκ.22,20).
Αν αυτό δυσκολευόμαστε να το αρθρώσουμε, τότε κάτι σημαντικό λείπει από τη χριστιανική μας συνείδηση. Ό,τι κι αν λέμε, είμαστε ακόμη ειδωλολάτρες ντυμένοι με το ευαγγελικό ένδυμα. Είμαστε ακόμη χριστιανοί για τους οποίους ο Θεός είναι ένας Θεός "απ' έξω", για τους οποίους ο ερχομός Του είναι σκοτάδι και φόβος, και του Οποίου η Κρίση δεν είναι η λύτρωσή μας, αλλά η καταδίκη μας. Είμαστε χριστιανοί για τους οποίους η συνάντηση με τον Κύριο είναι ένα γεγονός τρομακτικό, και όχι αυτό που λαχταρούν, αυτό που έχει γίνει σκοπός της ζωής τους. Αν δεν το συνειδητοποιήσουμε, τότε η Σαρακοστή δεν μπορεί να είναι χαρά, γιατί η Σαρακοστή φέρνει μαζί της και Κρίση και ευθύνη: κρίνουμε τον εαυτό μας για να τον αλλάξουμε, ώστε να μπορέσει να φθάσει στην Ημέρα του Κυρίου, στην Ανάσταση, με καρδιά ανοιχτή, με πίστη, έτοιμος να πανηγυρίσει το γεγονός της έλευσής της. Κάθε ερχομός του Κυρίου είναι κρίση!
Ο Μητροπολίτης Αντώνιος του Σουρόζ, κατά κόσμον Αντρέι Μπορίσοβιτς Μπλουμ, γεννήθηκε στη Λωζάννη το 1914 από οικογένεια διπλωματών και στρατιωτικών. Έζησε για κάποιο διάστημα της παιδικής του ηλικίας στην Περσία και κατόπιν (μετά τη ρωσική επανάσταση του 1917) στη Γαλλία.
Σπούδασε ιατρική, ειδικεύτηκε στη χειρουργική και εκπόνησε διδακτορική διατριβή στην ογκολογία. Κατά τη διάρκεια του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου υπηρέτησε στο γαλλικό στρατό και στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια της γαλλικής αντίστασης, πρόσφερε τις υπηρεσίες του ως χειρουργός.
Το 1943 εκάρη μοναχός. Το 1948 μετεγκαταστάθηκε στο Λονδίνο στην Αδελφότητα του Αγίου Σεργίου. Το 1956 διορίστηκε εφημέριος της ρωσικής ενορίας του Λονδίνου και το 1957 χειροτονήθηκε Επίσκοπος. Πέντε χρόνια αργότερα διορίστηκε από το Πατριαρχείο Μόσχας Αρχιεπίσκοπος και Έξαρχος Δυτικής Ευρώπης, ενώ το 1966 ο θρόνος του ανυψώθηκε σε Μητροπολιτικός. Πέθανε το 2003 σε ηλικία 89 ετών.
Η δράση του, τα βιβλία του, τα κηρύγματά του και η εμβέλεια της προσωπικής του ακτινοβολίας τον έχουν κατατάξει ως μία από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες της Ορθοδοξίας του 20ού αιώνα στον Ευρωπαϊκό χώρο.
Μη Διαθέσιμο
