Το βιβλίο αυτό του Κωνσταντινουπολίτη Νίκου Μιχαηλίδη έρχεται ως συνέχεια του πρώτου του βιβλίου Τα ελληνοτουρκικά και οι Κωνσταντινουπολίτες εθελοντές στον Β´ Παγκόσμιο Πόλεμο, 1939-1944 και φέρνει στο φως ένα άγνωστο μέχρι πρότινος ιστορικό γεγονός, της βύθισης, κοντά στο Κάβο Ντόρο, του πετρελαιοκίνητου καϊκιού Ευαγγελίστρια, που μετέφερε 78 εθελοντές Έλληνες Κωνσταντινουπολίτες από τον Πειραιά στην Πόλη, τα ξημερώματα της 4ης Ιουλίου 1941.
[Από τον πρόλογο του Νικολάου Ουζούνογλου]
Το βιβλίο είναι μια μελαγχολική διαδρομή διαπιστώσεων και ερωτημάτων, ταυτόχρονα μια φωνή αγανάκτησης/θυμού για την αδικία. Όχι τόσο για τον ίδιο το θάνατο νέων ανθρώπων, ίσως ούτε για τον πόνο των συγγενών των χαμένων Κωνσταντινουπολιτών. Η δικαιοσύνη που αναζητά ο Νίκος Μίχαηλίδης –80 και πλέον χρόνια μετά– δεν έχει πρόσημο την τιμωρία των ενόχων. Η ευγενής αναζήτηση του συγγραφέα είναι η παραδοχή της Αλήθειας, δηλαδή της ευθύνης χωρίς επιφυλάξεις και μια συγγνώμη...
[Από τον πρόλογο του Στέλιου Ε. Περράκη]
