«Ο Λαβύρινθος είναι ένα γράμμα που έγραψα στον εαυτό μου» λέει o Σωκράτης Μάλαμας στη συνέντευξη που «κλείνει» αυτή την έκδοση. Έμελλε ωστόσο να έχει πολλαπλάσιους αποδέκτες αυτό το γράμμα όπως συμβαίνει συχνά στην τέχνη, ανθρώπους πέρα από τα σύνορα μιας γενιάς ή μιας ορισμένης διαδρομής και να αποτελέσει για πολλές και πολλούς από εμάς, εκτός από δίσκο-σταθμό και πυρήνα του έργου του, μεγάλο κομμάτι από το soundtrack μιας εποχής.
Ο Μάλαμας έκανε τραγούδι την εσωτερική μας ουτοπία και ανάγκη, με τρυφερότητα και ένταση, κρατώντας το ίσο μέχρι να μετρηθούμε με «…έναν κόσμο που αλλάζει όπως τα ρούχα μας τα χθεσινά».
Για την ιστορία των τραγουδιών του Λαβυρίνθου που μετονομάστηκε σε «Σωκράτης Μάλαμας» αλλά και την εικόνα της εποχής που τα γέννησε μιλούν οι: Σ. Μάλαμας, Ντ. Ρίζου, Μ. Κανά, Κ. Θεοδώρου, Οδ. Ιωάννου, Μπ. Παπαδόπουλος, Χρ. Μέγας, Γ. Αθανασόπουλος, Θ. Κοροβίνης, Φ. Δεληβοριάς, Γ. Ι. Αλλαμανής, Σπ. Αραβανής, Αν. Πετρόπουλος.
