ΣΤΟΝ ΛΗΓΟΝΤΑ ΤΩΝ ΑΣΤΕΡΙΩΝ
Ακριβό μου κενό ξεχειλίζεις
πανάκριβή μου θλίψη με κερδίζεις.
Κληρώνει αστέρια απόψε ο ουρανός
αστέρι μακρινό κάνε εσύ να μου τύχεις.
Ρίχνω τ' όνειρό μου
ζωντανό μες στο πηγάδι
να λάμπει εκεί κάτω στο βυθό
σαν αυγουστιάτικο φεγγάρι.
Η Σταυρούλα Δημητρίου γεννήθηκε στη Θεσπρωτία, μεγάλωσε και σπούδασε στην Αθήνα. Απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, εισήχθη το 1983 στο Δικαστικό Σώμα. Από τότε υπηρετεί στο Πρωτοδικείο Αθήνας κατέχοντας σήμερα το βαθμό του Προέδρου Πρωτοδικών. Η ενασχόλησή της με την Ποίηση ξεκινάει από τα φοιτητικά της χρόνια. Θεωρεί ότι η Ποίηση δεν είναι υπόθεση ιδιωτική και μάλιστα, όπως λένε, αποσυρμένη. Είναι η προσέγγιση στα ορώμενα και στα δρώμενα μέσα από τη μέθοδο της παρατήρησης, η οποία εκφράζεται με το φιλοτεχνημένο λόγο. Γι' αυτό η Ποίηση πρέπει και να λέγεται και να γράφεται. Όσο για τη Δικαιοσύνη και την Ποίηση, αρχέγονες έννοιες και οι δύο, η ίδια πιστεύει πως οι δρόμοι τους πολλές φορές συγκλίνουν.
Μη Διαθέσιμο
