Η Ελένη, μετά από ένα δυνατό σοκ, βλέπει τη ζωή της να περνά μπροστά απ' τα μάτια της σαν κινηματογραφική ταινία. Βιώνει ξανά, μα αντιμετωπίζει επίσης με το μάτι του θεατή, τα όνειρα, τις αγωνίες και τα πάθη της, τους έρωτες, τις ελπίδες και τις απογοητεύσεις της. Ξαναζεί στιγμές απόλυτης ευτυχίας, όπου παύεις να ζεις στο σήμερα· στιγμές που η ψυχή αιμορραγεί και η καρδιά κομματιάζεται· στιγμές που νομίζεις ότι χάνεσαι αλλά εξακολουθείς να ζεις· στιγμές γεμάτες βασανιστικά ερωτήματα.
Η Ελένη πονάει, αρνείται όμως να συμβιβαστεί με την έλλειψη ανθρωπιάς και διψά -ακριβώς επειδή γνωρίζει τα ελαττώματά της- να αναλάβει την ευθύνη της ζωής της και να θρέψει την αγάπη για τους άλλους και τον εαυτό της μέσα από την κατανόηση.
Η Βικτωρία Αγγελοπούλου γεννήθηκε στην Πάτρα το 1949. Τελείωσε τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και άσκησε το επάγγελμα της συμβολαιογράφου.
Διετέλεσε Πρόεδρος του Πολιτιστικού Τομέα του Δήμου Πάτρας από το 1999 έως και το 2002 και του τέως Δήμου Ρίου από το 2007 έως και το 2009, όπου κατοικεί μόνιμα με το σύζυγό της Κωνσταντίνο Τσερμπίνι.
Ως μέλος του Καρναβαλικού Κομιτάτου Πάτρας, οργάνωσε την πρώτη Καρναβαλική Θεατρική Ομάδα. Ως μέλος του Ερασιτεχνικού Θιάσου "Ρεφενέ", διασκεύασε και σκηνοθέτησε τα έργα: "Γιαννούλα η Κουλουρού", "Τα μέλη του Σώματος" και "Άνζουλος και Μαριεττίνα", για το οποίο απέσπασε Α΄ Βραβείο Σκηνοθεσίας και Α΄ Βραβείο Διασκευής Κειμένου στο Ερασιτεχνικό Φεστιβάλ Θεάτρου Καρδίτσας.
Έργα της:
- "Συγνώμη που σου είπα ψέματα", Λιβάνης, 2003
- "Η κόκκινη βαλίτσα του έρωτα", Λιβάνης, 2008
- "Μεθυσμένα καράβια", Το Δόντι, 2013
