"Με τον όρο λαϊκή ποίηση συνήθως στη λογοτεχνία εννοούμε την ποίηση που γράφεται επώνυμα και όχι ανώνυμα όπως το Δημοτικό Τραγούδι και που διαθέτει έντονα λαϊκά στοιχεία. Γράφεται από λαϊκούς ανθρώπους με ελάχιστη εκπαίδευση, είναι συνήθως αυθόρμητη, δεν περνάει από επεξεργασία κ' έχει συγκεκριμένη θεματική που αφορά κυρίως την καθημερινότητα των απλών ανθρώπων. Στη λαϊκή ποίηση είναι φανερή συνήθως τόσο η προχειρότητα όσο και η έλλειψη ποιητικής, δηλαδή ενός θεωρητικού υπόβαθρου που να στηρίζει το όλο εγχείρημα.
Στη συλλογή "Τα εκ του κατά...Ματθαίον" του κ. Μ. Νιονάκη υπάρχει ο χαρακτηρισμός λαϊκή ποίηση. Από μια πρώτη ανάγνωση αυτό μπορεί να ευσταθεί αφού έχουμε εδώ εμφανή την ευχέρεια του ποιητή στο να "σκαρώνει" στίχους και μια σχεδόν υπερβολική χρήση του 15σύλλαβου και του ιαμβικού μέτρου.
Σε μια δεύτερη ανάγνωση όμως προσεκτικά θα πρέπει να δούμε πως αυτό είναι μια προσωπική επιλογή του ποιητή που αν και γνωρίζει αρκετά, επιλέγει αυτόν τον τρόπο όταν θέλει να πολιτικολογήσει, να νουθετήσει, να μιλήσει για τον ανθρώπινο πόνο ή μα στηλιτεύσει τη σύγχρονη μας πραγματικότητα, τα ήθη και τα "λάθη" του καιρού μας.
[...]
Mαριάννα Πελαντή
Γεννήθηκε στον Βροντάδο Χίου και συγκεκριμένα στην ενορία του αγίου Μάρκου.
Οι γραμματικές του γνώσεις ελάχιστες: τελείωσε το Δημοτικό σχολείο και έδωσε εισιτήριες εξετάσεις στο Ανδρεάδειο Γυμνάσιο Βροντάδου στο οποίο "μπήκε και βγήκε" (πέρασε -όπως χαρακτηριστικά λέει- διαμπερώς) και η αιτία ήταν που λογομάχησε με τον καθηγητή της σωματικής αγωγής διότι χειροδίκησε επάνω του. Έκτοτε έπιασε δουλειά στο καφενείο του πατέρα του που ήταν διαφορετικού τύπου σχολείο. Εκεί, απέκτησε εμπειρίες που του φάνηκαν χρήσιμες στη μελλοντική του πορεία, εάν ληφθεί υπόψη ότι στην ηλικία των δεκατεσσάρων ετών ο μικρότερος που έκανε παρέα ήταν 50-60 ετών. Μετά πήγε στρατιώτης και αφού απελύθη έφυγε στην Αμερική για αρκετά χρόνια. Εκεί ασχολήθηκε με διάφορα επαγγέλματα. Επέστρεψε στην πατρίδα γεμάτος, όχι βέβαια με χρήματα (με αυτά δεν είχε ποτέ του καλές σχέσεις), αλλά με εμπειρίες και γνώση. Τώρα ζει μία ήρεμη ζωή, τα καλοκαίρια στη Χίο και το υπόλοιπο διάστημα στον Πειραιά. Είναι παντρεμένος από το 1973 και έχει ένα γιο. Ασχολείται πολύ με το διάβασμα και το γράψιμο. Οποιοδήποτε θέμα τον αγγίζει έχει το ταλέντο να το μετατρέπει σε στίχους.
