Τα (μικρά) δοκίμια του παρόντος τόμου γράφτηκαν σε μια διαρκή περίοδο αναζήτησης του μέσα μπορετού, κι είν’ αποτέλεσμα του μέσα τοκετού, συνιστώντας μίλημα ψυχής κι έκφραση του αθεώρητα συλλοϊκού. Αποτίνονται σε όποιον επιθυμεί να ιδωθεί βαθιά του και αποκαλυπτόμενος στον εαυτό του να συγκλονιστεί και να ξανακοιταχτεί. Γι’ αυτό και δεν πρέπει να θεωρηθούν ενοράσεις ή υπερβατικοί λογισμοί, αλλά σκέψεις -και κατ’ επέκταση πράξεις- της ψυχής.
