Με σκωπτική ματιά, με έντονη διάθεση σαρκασμού και αυτοσαρκασμού, ο συγγραφέας αναζητά εναγώνια τους ξενιστές ήρωές του, που θα μεταφέρουν όλα όσα πιστεύει ότι συμβαίνουν στον φανταστικό πραγματικό μας κόσμο.
Οι πρωταγωνιστές του, μέσα από μυστήριες συναθροίσεις και φιλικές συνευρέσεις, ασυνείδητα, επιδιώκουν την αθανασία, έστω κι αν καταλήγουν σε μια καταγγελτική συνωμοσία.
Η ζωή τους, με φόντο μια απάνθρωπη εποχή, με την κοινωνική αδικία να συμπαρασύρει στην άμετρη βία, κυλά μέσα από πάθη, έρωτες, ανομολόγητες επιθυμίες, εν αναμονή ενός απροσδόκητου θανάτου.
Ένα μυθιστόρημα που «θυμίζει» την οργουελινή κοινωνία ή εκείνη του Βαλκάνιου Ισμαήλ Κανταρέ με τον έλεγχο της πληροφορίας, την προπαγάνδα και τον αυταρχισμό.
