Τα κόκκαλα της γλώσσας

Ασφυξία

Όπως παλιά όπως πριν
μα όχι όπως τώρα
γλύτωσε τη γιορτή.

Χαράζει
μια για πάντα.
Οι κάλτσες σου και κάποια δόντια χρυσά.
Έπειτα στο σεντόνι, μέσα οι βιαστικές τους κινήσεις.

Τούτη τη λάθος ώρα, των δέντρων οι ρίζες
βγαίνουν να πνίξουν τον ήλιο.

Θα με θυμάσαι άραγε;