Το έπος, το λαϊκό παραμύθι, ο θρύλος, η παραλογή, ο μύθος, το αίνιγμα και κάθε έργο της λαϊκής λογοτεχνίας είναι λόγια, λόγια προφορικά, κομμάτια της πράξης της προφορικής αφήγησης. Η τέχνη του παραμυθά γέννησε το λαϊκό θέατρο και τη λογοτεχνία και δυνάμωσε τη συνοχή των ανθρώπινων κοινοτήτων προσφέροντας ιστορική ταυτότητα, ψυχική βοήθεια και πνευματική στήριξη. Η σύγχρονη αναβίωση της τέχνης αυτής ποτίζεται από τη νοσταλγία της κοινότητας, την αγάπη στον ζωντανό λόγο και την ανάγκη της απλότητας. Θυμίζει στο δάσκαλο, στον ιστορικό, στον ψυχοθεραπευτή, στον ηθοποιό, στο λογοτέχνη, στον ιερέα την κοινή τους ρίζα και την αρχέγονη τρυφερή μεθοδολογία του παραμυθιού. Οι σύγχρονες έρευνες της εξελικτικής ψυχολογίας, της εθνολογίας και των συναφών επιστημών ρίχνουν το φως της επιστημονικής σκέψης στη σοφία της γιαγιάς μας, μιλώντας για την πολλαπλή νοημοσύνη και την παιδαγωγική μεθοδολογία της μαθητείας.
Τα μυστικά του παραμυθά έχουν σκοπό να τιμήσουν τη σοφία των παλαιών και να προσφέρουν επίγνωση σε όποιον πασχίζει σήμερα να πει μια ιστορία: στο γονιό, στο δάσκαλο, στον ιστορικό, στον ψυχολόγο, στον άνθρωπο του θεάτρου, στο συγγραφέα, στον ποιητή, στον ιερέα.
Ο Στέλιος Πελασγός (Δρ) ξεκίνησε την αναβίωση της τέχνης της προφορικής λογοτεχνίας και αφήγησης στην Ελλάδα. Σπούδασε και δημιούργησε στα τέσσερα μονοπάτια των παραδοσιακών παραμυθάδων και των σύγχρονων αφηγητών: τη λογοτεχνία / φιλολογία, την παιδαγωγική, το θέατρο και την ψυχολογία. Γνώρισε τους σύγχρονους παραμυθάδες στη Γαλλία. Εγκατέλειψε την Αθήνα αναζητώντας τη σιωπή και το σκοτάδι που κλωσούν τα παραμύθια. Στις μικρές ανθρώπινες κοινότητες και στη Φύση ξαναβρήκε τις ρίζες του. Ταξιδεύει σε όλη την Ελλάδα, την Κύπρο και την Ευρώπη δίνοντας παραστάσεις αφήγησης για ενήλικες ή παιδιά και διδάσκοντας την πανάρχαια τέχνη της προφορικής αφήγησης.
