Εγώ ξανά σ’ αυτούς τους δρόμους θα γυρνάω
θα ξαναβρίσκω τις αγάπες τις γλυκές
θα ξανακούω τις φωνές τις παιδικές
θα βλέπω πρόσωπα αχνά, που δεν ξεχνάω…
[…]
Θα ψηλαφώ τα δροσερά και μυρωδάτα
άνθη της νιότης μου που διάβηκε γοργά.
Ο ήλιος έδυσε και τώρα είν’ αργά…
Τα πρωινά, τα φωτεινά είναι φευγάτα…
